بررسی رفتارهای پیشگیرانه درخصوص مقابله با کروناویروس و عوامل اجتماعی موثر برآن با تاکید بر اعتماد اجتماعی درجمعیت استان قزوین

هدف : این مطالعه نقش واسطه یا میانجیگری متغیر ترس از کووید 19 و ارتباط آن با متغیرهای خطر درک ­شده، اعتماد به سیستم ­بهداشتی و انجام رفتارهای ­پیشگیرانه به منظور درک بهتر متغیرهای مرتبط با کووید را بررسی می­ کند.
روش کار: یک مطالعه مقطعی روی ساکنین استان قزوین انجام شد. نمونه گیری در هر منطقه بر اساس طبقه بندی شهری و روستایی و بر حسب جمعیت ناحیه انجام گرفت.
یافته ها: تعداد مشارکت­کنندگان در مطالعه 3652 نفر با میانگین سنی 34.15 بود. میانگین متغیرهای ترس از کووید 6.95 ± 21.00، خطر درک ­شده 0.94 ± 3.14، اعتماد ­به ­سیستم مراقبت­ بهداشتی 0.88 ± 3.88 و رفتارهای پیشگیرانه 0.78 ± 6.27 بود. به جز متغیر رفتار پیشگیرانه که در وضعیت مناسب قرار داشت، سایر متغیرها در وضعیت متوسط قرار داشتند. تفاوت 4 متغیر اصلی مطالعه در جامعه شهری و روستایی معنادار بود. هم چنین تفاوت معنادار بین متغیرهای مطالعه با وضعیت تاهل، جنسیت و تحصیلات افراد مشارکت کننده در مطالعه مشاهده شد. بین متغیرهای اصلی مطالعه نیز همبستگی مثبت و معنادار مشاهده شد.
نتیجه گیری: افزایش خطر درک شده در افراد منجر به ترس بیشتر از کووید 19 خواهد شد و در نتیجه افراد بیشتر به پروتکل­ های سیستم بهداشتی درمانی اعتماد می­ نمایند و در نهایت این موضوع منجر به افزایش رفتارهای پیشگیرانه در مقابله با کووید 19 در افراد خواهد شد. هم چنین به نظر می­ رسد جنسیت مذکر، افراد مجرد، ساکنین روستا و افراد دارای تحصیلات پایین و هم چنین خانوارهای بدون فرزند نیازمند توجه و آموزش بیشتر در خصوص خطرات کووید 19 خواهند بود.